Η πίστα pump track στο πάρκο της Ακτής Δυμαίων και τα πολλά ερωτηματικά- Όταν οι ομάδες κάνουν τη δουλειά του Δήμου και το έργο “μπάζει νερά”

Οι χωμάτινοι λόφοι που πρόσφατα έκαναν την εμφάνισή τους πίσω από το πάρκο με τους ευκάλυπτους στην Ακτή Δυμαίων, δεν αποτελούν καλλιτεχνικές εξάρσεις του εδάφους, αλλά αποτέλεσμα της δουλειάς της Λέσχης Ορεινής Ποδηλασίας Ερυμάνθειος Κάφρος, μέλη της οποίας κατασκευάζουν τις τελευταίες μέρες, εντατικά και ιδιοχείρως χωμάτινη πίστα pump track, δηλαδή μια τεχνητή διαδρομή, με ευθείες, στροφές και κυματοειδή άλματα. Πρόκειται επί της ουσίας για μια υποδομή αναψυχής και άθλησης που έρχεται να δώσει διέξοδο στην ενέργεια πολλών νέων παιδιών που αγαπούν το ποδήλατο.

Αρκεί να θυμηθεί κανείς τους εφήβους και νέους της πόλης που χρόνια τώρα κάνουν skate (ενίοτε ενοχλώντας περιοίκους, ηλικιωμένους και μικρότερα παιδιά) στην Παντάνασσα, στην πλαζ του ΕΟΤ, στα Ψηλά Αλώνια, στην πλατεία Όλγας, στην Τριών Ναυάρχων, τα παιδιά με τα rollers και τα πατίνια που ισορροπούν ανάμεσα σε περιπατητές και σκύλους στο πάρκο του Φάρου, τα παιδιά με τα σπρέι που αναζητούν «καμβά» για graffiti, για να εντοπίσει ότι η Πάτρα, το 2015 δεν διαθέτει υποδομές για δραστηριότητες όπως το skate, τα rollers, το ποδήλατο, κλπ., που είναι δημοφιλείς στους νέους και τους εφήβους.

Η δημιουργία μιας πίστας pump track για την αναψυχή όλων και την προπόνηση αθλητών ορεινής ποδηλασίας, έρχεται υπό αυτή την έννοια να καλύψει ένα σημαντικό κενό μιας πόλης που οφείλει να κοιτάξει έξω και πέρα από μια περιορισμένη αναχρονιστική αντίληψη για το δημόσιο χώρο και τις λειτουργίες του, που περιλαμβάνει μόνο (ασυντήρητες) παιδικές χαρές, παγκάκια, φωτιστικά, πράσινο και πολλά τραπεζοκαθίσματα, και να αναζητήσει παραδείγματα από τις υποδομές άλλων ευρωπαϊκών πόλεων.

Μέχρι εδώ όλα καλά, καθώς η πίστα που όπως διαπιστώνουμε βρίσκεται ακόμη σε φάση κατασκευής, προσανατολίζει ομάδες νέων ανθρώπων στη δημιουργικότητα και την υγιή εκτόνωση, κόντρα στην ανία και τα πολλά της, συνήθως καταστροφικά, «τέκνα».

Μάλιστα είναι ένα συν στο Βίο και την Πολιτεία της παρούσας Δημοτικής Αρχής, το γεγονός ότι ήταν η μόνη που προώθησε ένα τέτοιο έργο για τους εφήβους και τη νεολαία, ένα έργο που έχει ανάγκη και θα αγαπήσει η Πάτρα.

Αλλά….. Υπάρχουν και τα αλλά. Και είναι αρκετά.

Ο Δήμος μας ενημερώνει ότι “την πρωτοβουλία, την πρόταση, τα σχέδια αλλά και πρακτική βοήθεια στην κατασκευή της πίστας, είχαν μέλη της Λέσχης Ορεινής Ποδηλασίας, πράγμα που- όπως επισημαίνει η Μαιζώνος – αποδεικνύει, ότι “μακριά από την εμπορευματοποίηση του χώρου, πολλά μπορούν να γίνουν στην πόλη”.

Οι φωτογραφίες από την κατασκευή της πίστας, πιστοποιούν ότι μια ομάδα νεαρών μελών της Λέσχης Ορεινής Ποδηλασίας δημιουργούν με τα χέρια τους τον χώρο, με τον Δήμο της Πάτρας να έχει το ρόλο του παρατηρητή, άντε το πολύ- πολύ του διαθέτοντα το χώμα, για την κατασκευή μιας πίστας που υποτίθεται ότι αποτελεί μέρος της υποδομής της πόλης, απευθύνεται σε όλους τους πολίτες και για την οποία η Δημοτική Αρχή κομπάζει σε Δελτία Τύπου.

Σε απλά ελληνικά, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό που εννοεί ο Δήμος «μακριά από την εμπορευματοποίηση του χώρου» σημαίνει ότι οι πολίτες που επιθυμούν κάτι, εν προκειμένω μια πίστα, εργάζονται μόνοι τους για την κατασκευή της, σε χώρο ευθύνης του ΟΛΠΑ και ο Δήμος Πατρέων παρακολουθεί αν οι εργασίες έχουν γίνει καλά. Να μου επιτραπεί να πω ότι αυτό δεν συνάδει με ό,τι έχουμε στο νου μας ως πολιτική προσφοράς της αυτοδιοίκησης στον πολίτη, ούτε με ό,τι έχουμε στο μυαλό μας ως αξιοποίηση των εθελοντών στη βάση ενός δημοτικού σχεδιασμού για την υλοποίηση ενός οράματος.

Μάλλον προς εργασία και κομπασμό με ξένα κόλλυβα παραπέμπει το όλο σκηνικό με τα παιδιά να στρώνονται στη δουλειά για λογαριασμό του Δήμου, και τα οποία να εργάζονται σκληρά και εντατικά χωρίς βεβαίως να τους κολλάει και κανείς …ένσημα για την εργασία τους και προφανώς χωρίς τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας για τους ίδιους και τους επισκέπτες της περιοχής αφού έχουμε δει ήδη μικρά παιδιά με ποδήλατα μέσα στον υπό κατασκευή χώρο.

ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ

Η δεύτερη απορία που γεννάται αφορά την αντίληψη του Δήμου της Πάτρας σχετικά με την δημιουργία υποδομών στην πόλη, σχετικά με την αξιοποίηση του δημόσιου χώρου και την διάθεσή του να καλύψει γενικά και όχι ειδικά παρόμοιες ανάγκες στη βάση προτάσεων που κατατίθενται από ομάδες πολιτών, όπως εν προκειμένω από την Λέσχη Ορεινής Ποδηλασίας.

Μπορεί οποιοσδήποτε πολίτης ή ομάδα να έχει άποψη και να διαμορφώνει με βάση τις επιθυμίες της το δημόσιο χώρο βάζοντας κόπο και διαθέτοντας χρόνο; Και θα αξιοποιείται με τον ίδιο τρόπο η πρόταση όλων των ομάδων; Αν ναι, με ποιό τρόπο και αν όχι τότε με ποιά κριτήρια θα γίνεται η επιλογή; Αν για παράδειγμα αύριο μια ομάδα θελήσει να κατασκευάσει πίστα για skate, ο Δήμος θα ανταποκριθεί με τον ίδιο τρόπο και το έργο θα κατασκευαστεί με την ίδια μέθοδο;

Σε ό,τι αφορά το τυπικό μέρος της υπόθεσης πώς διασφαλίζεται το «αύριο» του έργου, δεδομένου ότι κατασκευάζεται σε περιοχή ευθύνης του ΟΛΠΑ; Ποιος εγγυάται την ασφαλή κατασκευή της πίστας; Ποιος εγγυάται ότι η πρώτη δυνατή βροχή δεν θα σκορπίσει το χώμα και μαζί τα όνειρα και τον κόπο των παιδιών που την κατασκευάζουν με αγάπη και όρεξη;

ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΒΡΟΧΗ, ΣΧΗΜΑΤΙΣΤΗΚΑΝ ΛΙΜΝΕΣ- Η ΕΙΚΟΝΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ

Μια εικόνα από ανάλογες πίστες στο εξωτερικό θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τι αποτελεί ασφαλή και κατάλληλη υποδομή και τι σημαίνει «δίνουμε τα υλικά και οι πολίτες κάνουν έργο γιατί έτσι δεν τρώνε το δημόσιο χρήμα οι εργολάβοι κι οι μελετητές και τα έργα γίνονται γρήγορα» στο πλαίσιο μιας λογικής που κινδυνεύει να μετατρέψει σε μπαλώματα, πρωτοβουλίες που έχει ανάγκη η πόλη και η νεολαία της, η οποία εν προκειμένω χτίζει μόνη της ό,τι θα όφειλαν να χτίζουν Δήμοι και Οργανισμοί διαχειριστές του δημόσιου χώρου.

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΠΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ

ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ

Η πίστα στην Αθήνα
Πηγή: thebest.gr
Σχόλια:

more recommended stories